Jak stawiać granice, gdy jest się wrażliwcem

Wysoko wrażliwe osoby postępują intuicyjnie, odczuwają głęboko i szybko zaczynają się czuć przytłoczone. Wrażliwość to przydatna cecha, ale czasem stanowi wyzwanie. Na przykład wtedy, gdy trzeba innym jasno postawić granice. Jak zatem to robić?

Wrażliwcom trudno stawiać granice z kilku powodów. Oto niektóre z nich:

1. Empatia. Czasami mówimy innym „tak”, by ich nie zawieść, nie urazić. Wrażliwcy od razu wyłapują zmianę nastroju u drugiej osoby, analizują ją i robią wszystko, by nie urazić nikogo, nawet swoim kosztem.

2.  Strach przed konfliktem. Jeśli istnieje ryzyko krytyki czy konfrontacji przy stawianiu granic, wysoce wrażliwi mogą za wszelką cenę unikać „problemów” i rezygnować ze swoich potrzeb.

3. Niska samoocena. Wysoce Wrażliwe Osoby stanowią ok. 15-20 proc. populacji, ale nie zawsze są tego świadomi. Mówi się o nich, że są nieśmiali, słabi, zbyt emocjonalni, neurotyczni, a to tylko podkopuje ich samoocenę.

Trzy wskazówki przy stawianiu granic:

1. Bezpośredniość. Wrażliwcy szybko wyłapują subtelne zmiany mimiki czy zachowania u innych, domyślają się potrzeb rozmówcy, nastroju i sami chcieliby żeby inni byli tak wrażliwi na nich. Musimy jednak pamiętać, że wysoka wrażliwość to rzadka cecha i lepiej jasno komunikować swoje potrzeby, nie czekając aż ktoś się domyśli.

Na przykład:

Niedosłownie: „To był długi dzień”
Dosłownie: „Chciałabym iść z tobą do kina, ale jestem zmęczona i wolałabym wrócić do domu”.

2. Granice w komunikacji. Osoby wysoko wrażliwe mogą czuć się zobligowane rozmawiać z każdym kto się do nich zwróci, odpisać natychmiast na każdy mail, który dotarł na ich skrzynkę pocztową itd. To często niemożliwe i frustrujące dlatego lepiej z góry ustalić sobie, że na maile odpowiadam cały dzień, nie natychmiast, a jeśli ktoś mi w czymś przerywa, bo chce porozmawiać, to zgadzam się dopiero kiedy skończę to, co robię. Osoby wysoce wrażliwe powinny zadbać też o czas na podładowanie swoich akumulatorów w taki sposób, w jaki lubią najbardziej.

3. „Tak”, ale na moich zasadach. Stawianie granic nie musi oznaczać odmawiania. Jeśli czujemy się zmęczeni, mamy inne priorytety, z jakiegoś powodu chwilowo nie możemy pomóc, wesprzeć, możemy się zgodzić, ale pod warunkiem. „Chętnie ci pomogę z tym projektem, ale mogę dopiero w przyszły wtorek”.

< źródło : https://charaktery.eu/artykul/jak-stawiac-granice-gdy-jest-sie-wrazliwcem >